Van alle markten thuis

Op het moment dat we de kinderen op 5 augustus richting vakantie uitzwaaiden, haalden we met z’n allen even diep adem. Het vooruitzicht dat we 4 weken, met een selecte groep van 6 personeelsleden achtergebleven (docenten en volunteers hadden net als de kinderen vakantie) leek heerlijk. Eindelijk even letterlijk de handen vrij voor achterstallig onderhoud.

En wat is er hard gewerkt. Alle schooltafels en banken schilderen en de speeltoestellen buiten weer een fris kleurtje.

De deuren allemaal weer in de lak. Sloten gesmeerd of vervangen, beschadigde muren met cement gerepareerd en geschilderd. De keuken van binnen helemaal in de verf. Alle lokalen weer schoon. Bomen bijgesnoeid en een aantal zelfs omgekapt (peppani Jan L), maar ook nieuwe bloeiende planten geplaatst.

Dan hoopten we toch zeker in de weekenden even op adem te kunnen komen. Om onze ongeoefende spieren, na al deze fysieke arbeid, te laten ontspannen. Maar dan staat op zaterdagochtend 6.45 uur Edmond (manager) samen met Airman (nachtwaker) voor onze deur. De broer van Airman is overleden en of we bereid zijn het lichaam van de overledene naar Karonga te rijden, zodat het gebalsemd kan worden. Er is geen andere auto in de omgeving beschikbaar.

Ehhhhh…..??!!! Ja natuurlijk! En opeens ben je een soort β€˜begrafenisondernemer’.

Nog geen uur later was ik op weg, met het lichaam van de overledene (gelegen op een matras, omwikkeld met dekens) in onze open laadbak en 4 rouwende familieleden op de achterbank. In Karonga (half uur) aangekomen, stonden hulptroepen ons op te wachten bij het mortuarium, op het ziekenhuis terrein. Voorzichtig werd het lichaam uit de auto op een brancard getild en een ruimte in gereden. Iedereen ging mee behalve ik. Het hele gebeuren sloeg ik met respect, verwondering en enige nieuwsgierigheid gade. EΓ©n van de familie leden nam mij apart en verzocht samen β€˜coffee’ te halen. Een verzoek wat ik enerzijds vanuit mijn Nederlandse achtergrond vrij logisch vond, maar in Malawi echt heel ongewoon is. Ik liep al richting ziekenhuishal, maar de man stapte in de auto. Zonder vragen volgde ik en liet me met de auto van het terrein afsturen. Aan de overkant van de weg wees hij de shop aan. Daar graag stoppen.

Het komische inzicht en de verwarring moet duidelijk van mijn gezicht leesbaar zijn geweest….In deze shop verkochten ze natuurlijk geen koffie. Om ons heen stonden allerlei soorten en maten lijkkisten… COFFINS !!

Blijkbaar was er wat voorwerk gedaan en na contante betaling van een stapel Kwatcha (munteenheid in Malawi) stond er na 10 minuten een prachtige kist met goudkleurige handvaten achter in mijn auto. Snel weer terug gereden naar het mortuarium waar de kist werd uitgeladen. Het gebalsemde lichaam werd voorzichtig in de kist gelegd om vervolgens opnieuw in mijn achterbak geplaatst te worden. Zes mannen ernaast om de kist, die leunde op de laadklep, stevig vast te houden. Je moet er toch niet aan denken wat er onderweg zou kunnen gebeuren als de kist gaat schuiven.

begrafenisondernemer.JPG

Dit keer met nog eens 5 extra passagiers op de achterbank (zo kunnen ze gratis naar de begrafenis) reed ik gedwee en héél rustig weer terug richting Ngara. Daar werd het lichaam binnen gehaald door de uitbundig en expressief rouwende familie leden. Aangrijpend en indrukwekkend vond ik het om een grote, lange en altijd lachende man als Airman daarbij zo intens verdrietig te zien.

De begrafenis zelf was de volgende dag, op zondag. En uiteraard waren wij ook daar bij. De vele dankwoorden van die dag, bevestigden in ieder geval ons vermoeden dat de familie zeer content was met de hulp door FloJa geboden. Voor ons was het niettemin zeker net zo bijzonder….

En zodra je de zondag daarop rustig aan een Hollands bakkie leut zit, verschijnt er een enorme trekker op het terrein. Op zich al een zeldzaam voertuig in Malawi. De chauffeur kwam uit Karonga en had een lekke band. Iemand in het dorp adviseerde hem, om maar bij FloJa hulp te vragen.

Welja wij van FloJa zijn van alle markten thuis. Nu hebben we inderdaad voor onze eigen auto een klein pompje om in nood onze banden op te pompen. Maar onze wenkbrauwen kromden zich toen we die enorme, compleet afgesleten banden van de trekker zagen.
EΓ©n: die band zou bij een minimaal zuchtje en beetje druk naar alle waarschijnlijkheid uit elkaar knallen en Twee: dat ienie minie pompje zou oververhit raken of zeker kansloos zijn tegen de hoeveelheid benodigde lucht.

AndrΓ© sloot het geheel soepeltjes aan, babbelde ondertussen met de mannen en met een kleine anderhalf uur was het euvel verholpen. En ineens waren we ook erkend garage bedrijfΒ πŸ™‚

Halverwege augustus zijn we twee dagen naar Mzuzu (3 uur rijden) geweest. Daar moesten we onze nieuwe kippen ophalen. Deze hadden we vooraf besteld in Karonga en ze waren nu klaar om van eigenaar te wisselen. 45 Kipjes, van 6 weken, achterin de auto in een doos met gaten. Je kunt je voorstellen dat was een gekakel van jewelste.

Kippen.JPG

Maar ze doen het geweldig, ons kroost. En afgelopen zondag heb ik samen met vriend (en dierenarts) Eston de kipjes gevaccineerd. Wie had ooit gedacht toen ik mijn verpleegkunde opleiding afrondde, dat ik nog eens zou assisteren bij het vaccineren van kippen. En jawel intraveneus!

Over β€˜kroost’ gesproken. Afgelopen weekend zijn we de trotse β€˜ouders’ geworden van 2 kleine geitjes. Hoewel mijn lieve zwager ons een stelletje β€˜stadse boeren’….noemt.
Hahaha, maar hij heeft gelijk. Ik whats-appte hem schaamteloos dat we eerlijk gezegd niet eens in de gaten hadden dat moeders de geit zwanger was πŸ™‚ Erg!

Wat moet je als β€˜stadse boer’ doen wanneer de bevalling begint; navelstreng, moederkoek, wiebelende hongerige baby geitjes… Ons logische verstand wint het dan gelukkig van het gevoel van onzekerheid.. kan ik dit wel???

Geitjes.JPG

Maar het is ook dit keer weer allemaal goed gekomen en al doende leren we….

De belangrijkste reden waarom we hier in Malawi zijn, krijgt natuurlijk ook volop de aandacht. Want deze β€˜vakantie tijd’ hebben we optimaal benut om de contacten met de lagere school (Primary) aan te halen.
AndrΓ© heeft verschillende gesprekken gevoerd met de hoofdmeester. Plannen besproken en heeft een zetel kunnen bemachtigen in de β€˜Schoolcommity’. Hij schrijft momenteel een goed, feitelijk onderbouwd 5 jaren plan waarmee we de kwaliteit van het onderwijssysteem in Ngara willen verbeteren. Komend jaar zien we als een pilot in de samenwerking en willen we investeren in de Primary.

Sommigen zouden juist het opzetten van een privΓ© Primary aanbevelen. Maar op dit moment zitten er al ongeveer 150 van onze FloJa kinderen op de bestaande Primary. En waarom zouden we iets nieuws starten, wanneer je iets wat al bestaat en gevestigd is, misschien zou kunnen verbeteren?

De 150 FloJa kinderen op de Primary kunnen we op deze manier meer kansen bieden en mΓ©t hen ook de andere 950 kinderen uit Ngara. Dit ambitieuze plan begint meer en meer te groeien en wordt hartelijk ontvangen door de community en andere stakeholders. We realiseren ons dat we nog behoorlijk wat hobbels te gaan hebben.
De school is arm, heeft weinig voorziening en de middelen zijn beperkt. Daar komt bij dat het een overheidsschool is. Dus we zullen onze mate van invloed echt realistisch moeten inschatten. Vandaar eerst uitproberen gedurende een pilot jaar.

We willen in ieder geval graag de sanitaire voorzieningen uitbreiden. Vooral van belang voor het omlaag brengen van het drop-out percentage bij meisjes, ten gevolge van schaamte en gebrek aan voorzieningen tijdens hun menstruatieperiode.

Daarnaast zien we verbeterkansen bij het inzetten van meer goed gekwalificeerde docenten. Het aantal leerlingen per leraar is 100 (of meer). Een idioot en onwerkbaar aantal. Wanneer we dan ook nog iets van de inhoud van de leraren opleiding zouden kunnen verbeteren, snijdt het mes aan meerdere kanten.

Een andere ontwikkeling waar we trots op zijn, zien we bij twee bijzondere FloJa kinderen. Ekron Mtawale wordt door FloJa gesponsord op de dovenschool in Karonga. Hij staat op de 4e plaats van beste kinderen in zijn klas.

Ekron dovenschool 05 (3).JPG

En Francis Muhango, een uitzondering die wij β€˜sponsoren’, zit op de Secundary en is 3e in zijn klas! En dat terwijl hij een semester heeft gemist. Hij is pas in het tweede semester ingestroomd!

De vakantie is voorbij en sinds maandag 5 september krioelt het hier weer van de FloJa kindjes. Nadat 29 kids overgestapt zijn naar de Primary, zijn er 29 nieuwe kinderen bijgekomen.
Universeel is het verdriet van zowel moeder als kind als het voor het eerst op het β€˜schoolplein’ wordt afgezet. Dikke, dikke tranen op de gezichtjes en een angstig om zich heen kijken. Alles nieuw en vreemd en β€˜ik wil mijn mamma’. Maar ze worden warm en liefdevol opgevangen.
Onze mensen nemen ze onder hun hoede en begeleiden ze naar de vrolijk geschilderde bankjes en opgeknapte klaslokalen. En die gekke β€˜mzungu’s’ (blanke)…daar wen je vanzelf aan hoor.

Een week later rennen ze blij rond en glijden hun kleine handjes vol vertrouwen in die gekke grote mzungu handen. Ja hoor… het nieuwe schooljaar in Malawi is goed begonnen.

Huilend kind.JPG

Deel dit bericht:

28 reacties op “Van alle markten thuis”

  1. Lieve Pauline,
    Moest steeds aan je denken deze week bij het starten van de groep.Mis je. Lees met veel plezier en bewondering je verhalen .Helemaal goed.
    Liefs,Tineke

  2. Indrukwekkend wat jullie allemaal doen en meemaken. Leuk om te lezen en als gewone westerling niet voor ts stellen. Groetjes en liefs uit Canada

  3. Hoi Pien,
    Wat een mooi verhaal weer! Wat kun je toch mooi vertellen, ook als er geen foto’s bij zouden staan, zou je zo voor je zien. Wat doen jullie goed werk daar! X

  4. Hoi Paulien en Andre, geweldig weer om te lezen waar jullie zoal tegen aan lopen in het verre Malawi. Jullie dachten ontwikkelingswerkers te zijn/worden maar zijn begrafenisregelaars, tractorreparateurs, boeren en zijn een verbetertrajact op de primary begonnen. Indrukwekkend, en dat allemaal in zo’ n korte tijd. Keep up the good work en blijf schrijven.

    1. Dank Ron en Marja,

      Die broer van jullie verzet ook bergen hoor. Als er één daadkracht heeft is hij het wel. Hij komt goed tot zijn recht hier en kan veel betekenen. Zit in de familie toch ?? πŸ˜‰

  5. Lieve Pauline,
    Vanuit een tropisch (!) Holland ( voor jullie “dagelijkse”kost :kun je daar een beetje aan wennen?) lees ik met diepe bewondering hoe jullie “multifunctioneel” inzetbaar zijn daar in Malawi ! Wat een onvoorspelbaar Γ©n ander leven … ! Maar zo te zien slaan jullie je er goed doorheen …. Heerlijke verhalen! Geniet , blijf schrijven en delen : wij gaan je missen volgende week vrijdag bij de “wilde vrouwen” ! Dikke knuf vanuit het Voorthuisje X Ingrid

  6. Wat onwijs leuk om jullie verhalen te lezen! Wat een ander leven dan hier waar we midden in de reorganisatie zitten. Prachtig om te zien hoe jullie ieder “probleem ” keer op keer oplossen. Trots op jullie hoor! Veel liefs uit een tropisch warm Alkmaar xx

    1. Ja Monique dat is ff andere koekdan de reorganisatie bij jullie. Ik kan het me bijna niet voorstellen dat ikdaar pas een half geleden nog onderdeel van was. Sterkte daar!

Reacties zijn uitgeschakeld.

Aanmelden voor de nieuwsbrief?
Klik hier om naar de aanmeldpagina te gaan.
Recente reacties
FloJa Malawi